من لجباز زبون نفهم

بهم میگن که چرا کادوهاتو باز نمیکنی؟ چرا اینقدر منو سین جیم میکنن آخه. چی بگم؟ الان واقعا چطوری جواب بدم؟

سکوت.
سکوت.
سکوت.

مامان: وقتی دیوار میشه کفرمو در میاره! دیوار رو با منه! :)) وقتی جوابی ندارم و حرفی نمیزنم در واقع دیوار شدم. بابا: چیو بگه؟ مامان: نمیگم. بابام به من: چیو بگی؟ من:سکوت! مامان و بابا: حرف بزن! من: دلم نمیخواد!!!!!

بابام اومد کنارم گفت: مامانت ناراحت میشه ها. حالا قبلا یه بحثی(!) پیش اومده بود ودلخوریم الان که دیگه نباید .
- من هنوزم دلخورم!
- خب ما هم ناراحتیم!
- خب باشین!
- خب تو هم باش!
- من که از اولم "باش" بودم! مگه از اول اصلا مهم بود براتون؟

پایان مکالمه.

یه جوری با آدم برخورد میکنن که احساس یه بچه 12 ساله تخس زبون نفهم رو دارم!!! قشنگ گاهی فکر میکنم که اینجوری م. بچه ای که هیچ وقت حرف ننه باباشو گوش نمیده. خدا رو شکر دیگه 12 سالم نیست و دوران لجبازی م به سر اومده. من فقط ناراحتم. نارااااااااااااااااحت. چرا اینو نمیفهمن و خیال میکنن دارم باهاشون لجبازی میکنم؟ حوصله م زیادی کرده که با اینهمه مشغله لجبازی کنم؟!